Genesis ปฐมกาล 2:4-7

Adam and Eve
4 This is the account of the heavens and the earth when they were created. When the LORD God made the earth and the heavens- 5 and no shrub of the field had yet appeared on the earth [b] and no plant of the field had yet sprung up, for the LORD God had not sent rain on the earth [c] and there was no man to work the ground, 6 but streams [d] came up from the earth and watered the whole surface of the ground- 7 the LORD God formed the man [e] from the dust of the ground and breathed into his nostrils the breath of life, and the man became a living being.


4 เรื่องฟ้าสวรรค์และแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสร้างมีดังนี้ ในวันที่พระเจ้าทรงสร้างแผ่นดินและฟ้าสวรรค์
5 ต้นไม้ตามทุ่งนายังไม่เกิดขึ้นบนแผ่นดิน และพืชตามทุ่งนาก็ยังไม่งอกขึ้นเลย เพราะพระเจ้ายังมิได้ทรงทำให้ฝนตกบนแผ่นดิน ทั้งยังไม่มีมนุษย์ที่จะทำไร่ไถนา
6 แต่มีน้ำพลุ่งขึ้นมาจากแผ่นดิน ทำให้พื้นดินเปียกทั่วไป
7 พระเจ้าทรงปั้นมนุษย์ด้วยผงคลีดิน ระบายลมปราณเข้าทางจมูก มนุษย์จึงเป็นผู้มีชีวิต

Genesis ปฐมกาล 2:1-3

1 Thus the heavens and the earth were completed in all their vast array.
2 By the seventh day God had finished the work he had been doing; so on the seventh day he rested from all his work.
3 And God blessed the seventh day and made it holy, because on it he rested from all the work of creating that he had done.


1 ฟ้าและแผ่นดิน และบริวารทั้งสิ้น ที่มีอยู่ในนั้น พระเจ้าทรงสร้างสำเร็จดังนี้แหละ
2 วันที่เจ็ด พระเจ้าก็เสร็จงานของพระองค์ที่ทรงกระทำมานั้น ในวันที่เจ็ดนั้นก็ทรงพักการงานทั้งสิ้นของพระองค์ที่ได้ทรงกระทำ
3 พระเจ้าจึงทรงอวยพระพรแก่วันที่เจ็ด ทรงตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ เพราะในวันนั้นพระองค์ทรงหยุดพักจากการงานทั้งปวง ที่พระองค์ทรงกระทำในการเนรมิตสร้าง

Vocabulary
vast = ไพศาล, กว้างใหญ่
arry = ขบวน, ทิวแถว

เพิ่มเติม
God had finished the work he had been doing
พระเจ้าก็เสร็จงานของพระองค์ที่ทรงกระทำมานั้น

Past Perfect Tense
ประธาน + had + กริยาช่องสาม + กรรม
God + had + finished + the work

และยังมีประโยคใน Tense
Past Perfect Continuous Tense
ประธาน + had + been + กริยาเติม ing + กรรม
he + had + been + doing + [the work ละไว้เพราะพูดถึงไปแล้วข้างต้น ไม่จำเป็นต้อกล่าวซ้ำ]

พระเจ้าทรงสอนให้เราทำการงานต่างๆ ให้เต็มที่ เต็มกำลังความสามารถของเรา
ไม่ใช่เอาแต่อธิษฐาน แล้วก็ไม่ทำอะไรเลย
พระเจ้าสร้างเรามาอย่างดีเลิศ คือ ให้มีความคิดให้รู้จักใช้ปัญญา คิดและตัดสินใจ ที่จะทำอะไร ไม่ทำอะไร
เราต้องรู้จักบริหารเวลาของเรา เรามีเวลาในแต่ละวันเท่ากัน
แต่ทำไมแต่ละคนทำอะไรได้ไม่เท่ากัน เพราะขึ้นอยู่กับการบริหารเวลาของเราแต่ละคนนั้นเอง
ไม่ใช่ว่าผมบริหารเวลาได้ดีแล้วนะครับ ถึงพูดอย่างนี้ ผมเองก็พยายามอยู่
ซึ่งก็เหมือนที่พระเจ้าบอกเราว่ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาป ไม่มีใครสมบูรณ์
การที่เรามารู้จักพระเจ้าไม่ได้ทำให้เราดีพร้อม แต่เป็นการที่เรายอมรับในความจำกัดของเราว่าเรามีความจำกัด
และพระเจ้าเท่านั้นที่ช่วยได้ คนตาบอดจะช่วยคนตาบอดได้อย่างไร
คนบาปก็ช่วยคนบาปด้วยกันไม่ได้ฉันนั้น
การรู้จักพระเจ้าจึงเป็นการยอมรับความจำกัดและยอมรับการช่วยเหลือจากพระองค์
พระเจ้าผู้ทรงเป็นพระผู้สร้างเรา
พระองค์ทรงเป็นแบบอย่างที่ดีในการบริหารเวลา
แม้พระองค์จะทรงกระทำการต่างๆ อย่างเต็มที่ แต่พระองค์ก็ไม่ได้ทรงหลงลืมที่จะพักผ่อน
ทรงจัดเวลาวันที่เจ็ดให้เป็นวันพักผ่อน
มนุษย์เองซึ่งเป็นผู้ที่ถูกทรงสร้างโดยพระองค์ ก็ต้องการการพักผ่อนเช่นเดียวกัน
เราต้องทำงานหนักอย่างเต็มที่แต่ก็ต้องมีเวลาสำหรับการพักผ่อนด้วย ถึงจะเรียกว่า "สมดุล"

ขอพระเจ้าทรงอวยพรนะครับ